Uniwersytet Europejski Viadrina
Viadrina odbudowana jako kuźnia talentów została poddana pruskim reformom zachodzącym wskutek obcego panowania napoleońskiego i została przeniesiona do Wrocławia w 1811 roku. Uniwersytet została na nowo utworzony w 1991 roku, a od 1992 roku podjął nabór studentów. Od tego czasu systematycznie zwiększa się ich liczba i w semestrze zimowym 2010/11 zostało imatrykulowanych 6.452 studentów. Większość z nich pochodzi z Niemiec i Polski. Znaczną część stanowią też studenci z 77 różnych krajów.
Viadrina, która została zaplanowana jako uniwersytet idący „z prądem rzeki” wyróżnia się poprzez interdyscyplinarność i międzynarodowe kontakty. Oprócz międzynarodowej braci studenckiej, Viadrina utrzymuje kontakt z około 200 uniwersytetami na całym świecie. Przestrzeń wschodnia i środkowo-wschodnia jest reprezentowana w pierwszym rzędzie.
Szczególną uwagę poświęca się polsko-niemieckiej współpracy w dziedzinie nauki i kultury. Budynek Collegium Polonicum odgrywa znaczącą rolę, a można do niego dotrzeć przyjemnie spacerując po moście miejskim w kierunku Słubic. Poza tym współpracujemy z licznymi polskimi uniwersytetami partnerskimi. Do dalszych budynków uniwersytetu zalicza się powstały w 2004 roku budynek Gräfin Dönhoff, a także Auditorium Maximum, gmach główny z zintegrowaną biblioteką uniwersytecką jak i mieszczące się poza campusem centrum językowe. Badania jak i nauka są interdyscyplinarne, z nastawieniem na Europę, a kształcenie językowe przebiega według europejskiego, standardowego systemu UNIcert.
Od czasu utworzenia Viadrina jest podzielona na 3 wydziały. Największy z nich stanowi kulturoznawstwo, a następnie prawo i ekonomia. Od 2008 roku prezydentem Viadriny jest prof. dr Alexander Wöll.